Hoeveel personen met bagage passen er in een Mitsu

Ik hoor jullie al denken: “ik dacht een reisverslag te openen, krijg ik een flauwe mop voor mijn kiezen”. Maar nee, niets is minder waar.....dit was onze eerste challenge in Dubai!

Sta je dan, half 6 ‘s morgens, slaperig op een vliegveld midden in de naaiend hete woestijn. Bezweet, handen vol bagage en gigantische behoefte aan een bed & een douche, liepen we onder begeleiding van een vriendelijke Arabier richting het busje, tenminste, dat dachten we. Plots wordt je verteld om even te wachten op de “car” (ik dacht nog: hij zal wel “van” bedoelen....).

Het was allemaal snel gegaan, het leek slechts een paar uur eerder dat we met EgyptAir van Amsterdam via Cairo naar Dubai waren gereist, maar inmiddels waren we al met al toch alweer ruim 12 uur onderweg. De reis verliep vlot, alleen de overstap op Cairo was nogal vreemd en het bleek niet zo makkelijk om de op Schiphol aangelegde noodvoorraad drank mee het volgende vliegtuig in te krijgen. De manier waarop de security-baarden daar ons in het Engels vragen stelden, en vooral het accent waarméé, deed ons even terug belanden in de eerste weken China: “je hoort wel dat ze iets zeggen, en het is Engels, maar er is werkelijk waar geen touw aan vast te knopen!”. Dus daar zijn we ook maar op dezelfde manier mee omgegaan, beetje suf kijken, knikken, en niet geheel onbelangrijk, altijd blijven lachen en gewoon doorgaan waar je mee bezig bent. Misschien komt het door een nogal angstaanjagend boek wat ik onlangs over Egypte heb gelezen, maar we waren maar wat blij toen wij en onze drank opstegen....rare jongens daar. Altijd al eens piramides & sphinxen willen zien, maar voorlopig doen we dat lekker via Google Pictures.

De verbazing was bijzonder groot toen er i.p.v. het verwachte busje opeens met gierende banden een Mitsubishe Lancer, uit de tijd waarin men zich nog voornamelijk per kameel vervoerde, voor ons tot stilstand kwam. Voor niet-auto kenners onder ons: dat is een verrekte klein auto’tje. Ik stond nog tegen beter weten in om me heen te kijken waar ons busje toch bleef, maar nee hoor...we werden vriendelijk verzocht in te stappen. Wederom waanden wij ons weer even in China....maar in tegenstelling tot onze ervaring uit het verleden (in China is niks mogelijk, daar zou een taxi chauffeur nog niet eens proberen om aan zoiets te beginnen) stonden beide mannen vriendelijk te glimlachen en ging het kofferbakje al open. Gelukkig had de chauffeur nog wat van zijn persoonlijk rommel er in laten liggen, dat maakt het tenslotte wat makkelijker om veel te veel spullen in een veel te kleine ruimte te krijgen. Vervolgens werden de eerste koffers erin gepropt.....met na 5 bijzondere minuten het volgende resultaat: 4 volwassenen, 3 hutkoffers, 2 trolleys, 2 laptoptassen en een handtas samengeperst in een veredelde boodschappenwagen. Ik denk dat het overbodig is om te melden dat er geen gordels meer nodig waren.

Ons appartement
30 Beknelde minuten later waren we dan bij ons appartement in Discovery Gardens aangekomen. Met een korte terugblik op de voorbereidingen die het hotel had getroffen ten aanzien van de pickup, waarbij ze gezien de auto keuze duidelijk niet in de gaten hadden dat het Inge + 1 was, waren we (met name ik) een klein beetje huiverig wat ons te wachten stond zodra de deur van ons nieuwe “huisje” open zou gaan. Tot onze grote opluchting was het studio appartement in uitstekende staat. Volledig gemeubilleerd, netjes gepoetst & opgeruimd, nieuwe handdoeken en beddengoed, een uitstekende keuken en zelfs een welkomst pakket (tandenborstels, tandpasta, snacks, drinken, shampoo, etc) van het hotel om de eerste nacht en ochtend goed door te komen. Het Lancer avontuur was alweer vergeten...
Inge & H-Hotel- Zegt de ene jurk tegen de andere.......
De eerste dagen hebben wij voornamelijk doorgebracht in de nabij gelegen shopping malls om ons appartementje een beetje op orde te krijgen. Boodschappen doen (wat hier bijna net zo prettig is als in NL), internet/telefoon regelen, omgeving verkennen, etc. Na 2 dagen “wennen” aan Dubai is Inge aan het werk gegaan. Ondanks dat ze veel moet werken bevalt het werk haar heel goed en is het erg fijn om weer ergens te werken waar meer buitenlanders zijn en waar er Engels gesproken wordt. Op haar 2e dag zijn we al direct meegevraagt door een aantal collega’s naar de opening van een nieuwe bar tegenover het hotel. Gratis biertjes en eten, nieuwe mensen leren kennen: oftewel, ook voor mij de moeite waard om uit bed te komen ;-) Het was erg gezellig en onderstreepte het gevoel wat vooral Inge vaak heeft gemist in Shanghai.....een leven naast werk, leuke dingen doen met collega’s. Inmiddels is Inge bezig aan haar 3e week bij het H Hotel en heeft daar al vanalles meegemaakt. Het hotel is een ware magneet voor royalties uit het Midden Oosten en Afrika en in haar eerste weken heeft ze al bezoek gehad van de president van Burkina-Faso en enkele prinsen uit Saoudi Arabië. En daar hebben ze gelukkig een hoop jurken voor in dienst die voor deze contacten zorgen. Er is bijzonder veel werk te verzetten aangezien het hotel midden in een proces van reorganisatie en rebranding zit (veel nieuw personeel, nieuwe standards, nieuwe naam), maar dat maakt de ervaring des te beter.

Michel & .....niks eigenlijk....:-)
Terwijl Inge druk aan het werk was ben ik op zoek gegaan naar een baan. Ik heb de verleiding kunnen weerstaan om niet elke dag op het strand te gaan liggen en heb flink aan mijn netwerk gewerkt binnen Dubai. Het fijne van een hotelschool opleiding én de ervaring van de afgelopen jaren in China (waarbij je veel mensen binnen het wereldje leert kennen) is dat je niet op nul hoeft te beginnen. Enkele afgestudeerden van ons jaar van de Hoge Hotelschool Maastricht zitten inmiddels al een tijdje in Dubai en dit geeft toch wel de nodige hulp bij het zoeken naar een baan. En na 2 weken solliciteren en socializen lijkt het zowaar een mooie baan te hebben opgeleverd. Gisteren heb ik een officieel offer gekregen van eenzelfde hotel als waar ik de laatste ruim 1,5 jaar voor werkte in Shanghai. Het is nog even afwachten tot het officieel is, maar het ziet er in ieder geval goed uit. Het is dus waarschijnlijk binnenkort weer gedaan met het relaxte leventje wat ik op dit moment leidt....en dat is maar goed ook! Ik heb er ook wel genoeg van om de hele dag thuis te zitten en de huisman uit te hangen, zeker aangezien ’s werelds meest reislustige Chinchilla nog steeds in Hong Kong zit (komt waarschijnlijk volgende week). Je kunt dus wel zeggen dat op dit moment de rollen flink zijn omgedraaid t.o.v. de laatste maanden in Shanghai, waar ik de hele dag aan het werk was en Inge zich thuis zat te vervelen.

Goed, het is een heel verhaal, maar voor degenen die ooit mijn waarbenjij.nu website over mijn stage in China (michelg.waarbenjij.nu) hebben bekeken zijn niet anders gewend ;-) en ik ben nog niet klaar.

Dubai: shoppen, strand, uitgaan & skiën
Dubai als stad is fantastisch. Je hebt hier alles wat je in een grote wereldstad verwacht......plus de zee! Dit betekent dat je op vrije dagen echt een vakantiegevoel hebt. Het dichtsbijzijnde strand ligt op 10 minuten met de taxi van ons appartment en geeft uitzicht op de wereldberoemde palm eilanden. Op dit moment is er nog maar 1 zo’n palm, maar er zijn nog enkele projecten “ongoing”, zoals The World (die kunnen jullie wel invullen denk ik) en nog een palm eiland. Na lekker op het strand te hebben gelegen wandel je naar de bekendste boulevard van Dubai met heerlijke terrasjes. Enige nadeel: op deze terrasjes wordt geen alcohol geschonken. Dat gebeurt hier alleen in hotels en bij uitzondering in enkele restaurants die onder de alcoholvergunning van een hotel vallen. Natuurlijk zijn die wel zo opgezet dat je niet echt merkt dat je in een hotel bent, waardoor het eigenlijk niet anders voelt dan anders. Uitgaan behoort natuurlijk ook tot de mogelijkheden in een stad als deze, je hebt hier grote clubs in hotels en afgelopen weekend waren we bijvoorbeeld te vinden bij een beach club die onder een hotel valt, waardoor je dus gewoon met je voetjes in het zand en een biertje in de hand naar een DJ staat te koekeloeren. En voor de terrassen waar geen alcohol wordt geschonken is er ook een alternatief.....de waterpijp. Wordt je ook licht van in je hoofd en is nog goedkoper ook .

Naast prachtige stranden bestaat de stad voornamelijk uit hoogbouw en gigantische shopping malls. Deze shopping malls zijn samen met de hotels de belangrijkste punten van entertainment in Dubai. Een boulevard met terrassen klinkt natuurlijk lekker, maar dat verandert vermoedelijk hard wanneer de temperatuur richtin (of zelfs over) de 50 graden gaat. In de malls vind je naast winkels ook allerlei entertainment zoals bioscopen, bowling, theaters, aquaria, pretparken en zelfs een ski baan. Naast dit ‘nieuwe Dubai” is ook het oude Dubai heel leuk om te zien. Hier heb je nog de oude gebouwen (in die tijd zonder airco...oei) en steegjes met kruiden & specerijen markten, goudmarkt en antiekmarkt.

Geen moslims ;-)
Je mag niet hand in hand lopen, je mag geen korte broeken dragen, schouders moeten altijd bedekt zijn, je kunt niet drinken, de vrouw dient altijd 2 meter achter haar man te lopen (). Dit zijn allemaal voorbeelden van gedrag waarvan je vooraf hoort (of wil horen) dat je je daar als buitenlander ook aan moet houden. Dit is in werkelijkheid eigenlijk helemaal niet het geval. Het alcohol verhaal staat hierboven al uitgelegd. Kledingvoorschriften zijn er wel, maar wordt niet zoveel aandacht aan besteed door de buitenlanders (en dat zijn er veel in Dubai). Officieel gezien zouden de lokale bewoners aangifte tegen je kunnen doen wanneer ze moeite hebben met de manier van kleden, maar in werkelijkheid lijkt de westerse mode (om het maar even zo te noemen) hier algemeen geaccepteerd. Ook op het strand levert dit geen problemen op. Zolang je hier niet spiernaakt over straat rent is er geen probleem.

Natuurlijk heb ik in het begin zoveel mogelijk geprobeert om ervoor te zorgen dat wij volgens de regels over straat gingen, maar het bleek dat het niet zo makkelijk is om die afstand van 2 meter aan te houden als je elke keer dat je je vrouw eraan herinnert beloond wordt met bedreigingen en fysiek geweld. Hier ben ik dus met het oog op mijn eigen veiligheid dan ook maar mee gestopt, sommige dingen moet je accepteren en 1 daarvan is dat wij nooit een goed moslim stel zouden zijn . Maar daarnaast hebben wij het wel heel fijn samen in Dubai (moest ik zeggen van Inge).

Zoals al duidelijk is geworden is Inge heel blij (en ik ook nu er licht aan het einde van een donkere en luie tunnel schijnt) dat we deze stap hebben gemaakt en dat alles zo betrekkelijk snel is gegaan. Toen we terugkwamen van onze vakantie op de Filippijnen (waar een lading aan knopen zijn doorgehakt) zeiden we tegen elkaar dat de volgende keer op het vliegveld het vertrek uit Shanghai zou zijn. Dit bleek slechts ruim 1 maand later te zijn. En weer een maand verder zitten we alweer ruim 2 weken als getrouwd stel tussen de baarden, jurken en kamelen! En afgaande op de eerste weken hier zouden we dit best weleens een tijdje kunnen volhouden. Maar goed, eens kijken hoe de woestijn bevalt wanneer het 50 graden wordt in de zomer ;-)

Ik ga afronden, het is een lang verhaal geworden, maar ik vond de tijd rijp om jullie eens even een uitgebreid verslag te geven van onze indrukken in Dubai. En let’s face it: op dit moment heb ik ook alle tijd om dat te doen . Misschien komt het volgende verslag weer van mij, bij deze zijn jullie dan gewaarschuwd, maar wellicht is het Inge weer die in 3 alinea’s vertelt waar ik doorgaans 4 pagina’s voor nodig heb.

Tot slot, we zullen proberen zo snel mogelijk wat leuke foto’s te plaatsen.

Groetjes vanuit de zandbak,

Inge & Michel